Noitakietosąkarnawały...

                W tak zwanym „karnawale” często organizuje się bale przebierańców. Na coś takiego zostali zaproszeni Błazen i Kot.

- Ciekawe na jakim pogańskim obrzędzie oparto tę tradycję – zastanawiał się na głos Błazen, przygotowując na wieczór swój kostium Kota. – Chyba wszystkie święta i imprezy są oparte na czymś pogańskim…

Tym czasem Kot w milczeniu przygotowywał sobie kostium Błazna, a gdy dotarł wreszcie do momentu wprowadzania ostatnich poprawek, postanowił zrobić przerwę na coś do picia. Poszedł po sok wiśniowy, a następnie wracał z pełną szklaną do stołu, przy którym pracowali. Kiedy Błazen zobaczył Kota przechodzącego obok ze szklanką, krzyknął:

- Nie!

Kot tak się wystraszył, że łapa mu zadrżała i rozlał sok na kostium, nad którym pracował Błazen.

- Miau? – zdziwił się Kot.

- Nie…  – jęknął Błazen. – Nie przynoś soku do miejsca pracy… – westchnął.

- Miau miau miau – bronił się Kot przed przyjęciem winy za poplamiony kostium.

- Czy byś go rozlał czy nie rozlał, tego już się nie dowiemy. Wątpię, aby te plamy zeszły, i raczej nie mam już czasu sprawdzać…

- Miau?

- Tak, chodźmy po nowe materiały – oznajmił, wstając.

Sklep na szczęście był jeszcze otwarty, ale okazało się, że nie mają więcej sztucznego futerka, którego potrzebował Błazen.

- Miau… – mamrotał pod nosem poirytowany Kot, gdy wychodzili.

- Wiesz? Może to i lepiej, wpadłem na nowy pomysł.

- Miau?

- Zrobię na kostiumie więcej takich plam i będę tobą w wersji zombie.

- Miau! – zdumiał się Kot. – Miau miau?

- No jasne, twój kostium też możemy poplamić.

Szli do najbliższego sklepu spożywczego, ale zamknięto go im przed nosem.

- Czyli soku lub owoców nie będzie… Ech… I co teraz?

- Miau – zauważył Kot.

- Ach, no tak, monopolowe kręcą teraz niezły biznes. Idziemy.

Aby dotrzeć do monopolowego musieli przejść przez ulicę. Kot szybkim krokiem wyszedł na pasy, ale Błazen nie podążył za nim. Zamiast tego krzyknął:

- Kocie!

Wówczas Kot ustał i omal nie potrącił go samochód, którego kierowca wyliczył sobie, że przy idącym szybko Kocie nie musi zwalniać. Na szczęście miał dobre hamulce.

- Miau?! – zapytał zdenerwowany Kot, gdy przeszedł już na drugą stronę ulicy. Błazen dołączył do niego i wyjaśnił:

- Chciałem tylko cię ostrzec, że samochód jedzie…

Weszli do monopolowego i kupili kilka butelek czerwonego wina. Tańsze do plamienia kostiumów, a droższe do zabrania na bal, bo nie wypada przyjść z pustymi rękoma.

                Kostiumy wyszły niespodziewanie dobrze. Kot dla złagodzenia stresu przyniesionego wcześniejszymi wydarzeniami stwierdził, że będą mówić ludziom, iż przebrali się za siebie nawzajem w wersji potrąconej przez samochód. Zaśmiali się oboje i wyszli na autobus.

Najprawdopodobniej mocno ziało od nich tanim winem z kostiumów, bo szybko okrążyły ich dzieci z podstawówki, żądające obdarowania alkoholem widocznym w torbie niesionej przez Kota.

- Co za czasy… Ignorujmy ich, to może dadzą nam spokój – powiedział Błazen Kotu na ucho i jak gdyby nigdy nic szli dalej. Dzieci jednak nadal za nimi podążały, aż wszyscy dotarli na przystanek autobusowy.

- Miau…

- Tak, powinien być za kilka minut, może w tym czasie te gówniarze nas nie napadną.

- No weeeeźcie! Jedną buteeeelkę! – żebrały bachory coraz bardziej natrętnie, aż nagle jeden z nich krzyknął:

- Patrzcie!

Wtedy całą gromadka spojrzała tam, gdzie pokierował je palec tego jednego. A wskazywał on na porzucony przez kogoś alkohol na przystankowej ławeczce.

- Zaje******! – ucieszył się przywódca grupy, po czym polecił reszcie dokonać konfiskaty.

- Ejże! – próbował powtrzymać ich Błazen, ale widział już tylko środkowe palce znikające na horyzoncie.

- Miau… – skrzywił się Kot.

- Tak… Naprawdę kiepski dzień. Jeszcze kilka lat, a z okazji świątecznych dni po ulicach będą walać się narkotyki i pistolety. Albo i bez okazji. O ile już się nie walają. A moje krzyki mają dziś moc tylko wtedy, gdy nie powinny. Taki to karnawał… Nawał kar. 

 

Miłego absurdu, 

Błazen Podróżny